Dit keer neem ik jullie graag mee naar een voorbeeld van iemand die ogenschijnlijk weet hoe het werkt. Tegelijkertijd bedenk ik me, nu ik dit zo neerschrijf, dat hij zich misschien niet zo heel erg bewust is van zijn aantrekkende werking. Want Ron (zo is zijn naam) is eigenlijk een a-typische verkoper. Hij is namelijk vooral een man met passie voor zijn vak. Type ruwe bolster – blanke pit.
En zijn passie en vak is werken met honden. Op allerlei manieren. Degene die me volgen op social media weten vast wel dat we in huize de Roo sinds een aantal maanden een inmiddels 10 maanden oude pup (of is het dan geen pup meer?) in huis hebben. Een pup die ons veel plezier geeft maar ook aardig wat hoofdbrekens.
Dus wij op zoek naar een kenner die ons de fijne kneepjes van het hondenbaasje zijn kon leren. En tijdens een 1e kennismaking zorgde Ron ervoor dat ik binnen no-time besloot om me op te geven voor zijn hondencursus en niet kan wachten totdat de cursus begint. Ik moet en zal meer van deze man leren.
Hoe hij dat voor elkaar kreeg? Als eerste door me duidelijke en niet mis te verstane feedback te geven over de leiding over mijn hond. Au, dat deed zeer :-), was herkenbaar en raakte mijn onvermogen aan (en daarmee mijn grote verlangen om te leren hoe het dan wel moest). Om vervolgens mijn hond mee te nemen en haar in luttele minuten te laten gehoorzamen op een manier waar ik van droom. En daarmee wakkerde hij bij mij hoop aan dat ik dit ook zal kunnen bereiken met mijn hond.
Na die korte indrukwekkende demonstratie die gelardeerd was met interessante heldere theorie wilde ik meer weten van zijn kennis. Want tsja, ik was er nu toch, het duurt nog even voor de cursus begint dus dan nu maar gelijk proberen alvast zo veel mogelijk te halen. Niet waar?! Maar daar trapte Ron niet in. Hij beantwoordde niet uitvoerig al mijn nieuwsgierige vragen maar gaf me twee korte adviezen en nam op een hartelijke manier afscheid van me.
Ik blij met de 2 adviezen (en al het andere wat ik in korte tijd geleerd had) maar tegelijkertijd ook in opperste verwarring want tsja, zo gezegd is zeker niet zo gedaan, merkte ik toen ik met mijn pup weer terug naar de auto liep. Oh, wat kijk ik uit naar die cursus :-)…
Maar goed, genoeg over mij en mijn hond. Ik vertel dit verhaal om ieder van jullie die wil leren hoe je de koopbehoefte van de klant zo groot mogelijk maakt, te laten zien hoe betrekkelijk eenvoudig dit kan.
Dus vraag je eens af: hoe geef jij je klant de hoop dat hij kan bereiken waar hij naar verlangt? Hoe prikkel jij je klant met duidelijke en wakkerschuddende feedback? En hoe laat jij in korte tijd zien wat jij je klant te bieden hebt waarmee hij zijn probleem kan oplossen?
Veel prikkelend en hoopgevend contact met je klant gewenst!
