De maand december is bij uitstek een maand om terug te kijken op het jaar wat bijna voorbij is. Ik was eerlijk gezegd half november al bezig met terugkijken :-).
Wat voor mij toch wel een belangrijk ding is geweest dit jaar is dat ik mijn ondernemerschap weer helemaal volledig omarmd heb.
Degene die zich mijn nieuwsbrieven van begin dit jaar nog kunnen herinneren, weten wellicht nog dat ik toen wat aan het worstelen was. Met mijzelf en met mijn bedrijf, in wisselende volgordes.
In mei en juni mocht ik een aantal bijeenkomsten bijwonen waar ik onder andere pitches van startende ondernemers hoorde. Het waren ondernemers die vol vuur hun idee en hun bedrijf aan het promoten waren, allemaal bedoeld om in aanmerking te komen voor een startersprijs.
Hun enthousiasme en geloof in hun idee was aanstekelijk en ook confronterend. Ik vroeg me namelijk af: wat zou ik vertellen als ik voor een ondernemersprijs in aanmerking wilde komen? M’n antwoord: het gebruikelijke riedeltje.
Tsja, de combinatie van ‘gebruikelijke’ en ‘riedeltje’ zegt al genoeg, nietwaar? Tel daarbij op dat ik al langer bij mezelf merkte dat ik toe was aan een nieuwe vorm om met mijn coachees te werken en ik ook graag mijn productenpalet weer eens wilde verfrissen. Er moest iets gebeuren…
Al wel vaker was de gedachte ‘moet ik niet gewoon weer in loondienst gaan werken of interim-opdrachten gaan doen’ bij me naar boven gekomen. Maar telkens als ik daar ook maar even bij stil stond en me voorstelde hoe dat dat zou zijn, merkte ik dat ik geen enkele enthousiasme bij mezelf merkte om op die manier mijn werkende leven vorm te geven. Daarnaast wist ik ook bij god niet wat voor werk ik dan zou willen doen.
Telkens kwam ik weer uit op mijn ondernemerschap en de wens en wil om ondernemer te blijven.
Dus ben ik de zomerperiode in gegaan met de uitnodiging aan mezelf om na te gaan denken (en te dromen) hoe mijn ondernemerschap er idealiter uit zou zien. Met welke klanten wil ik graag werken? Wat is de hulpvraag van die klant waar ik helemaal enthousiast van wordt? Hoe zou mijn ideale dienstverlening er uit zien? Wat zou ik nog wel doen en wat niet meer?
Heb zo al wandelend in de Oostenrijkse bergen hele toffe dromen, gedachten en ideeën gehad. En natuurlijk ben ik ook de bekende innerlijke criticus en een aantal hardnekkige duiveltjes tegen gekomen.
De ultieme gevoelsbevestiging kwam vervolgens toen ik op een ochtend zowel een netwerkontbijt met ondernemers had als een netwerkbijeenkomst met HR-professionals. Er zat in beide groepen een hele andere energie (wat uiteraard alles over mij en mijn innerlijke proces zei) en wat me zo deed beseffen dat ik het ondernemerschap voor geen goud wilde opgeven.
Ondertussen bruiste het van binnen volop over het nieuwe concept wat in de zomerperiode was ontstaan.
En dus kon ik er niet meer omheen: alles in mij stond weer in standje ‘ondernemen’.
Joehoe!!
En fijn dat dat voelt. Heerlijk.
Het mooie is dat ik de ontwikkeling die ik zelf doormaak, vaak tegenkom in mijn eigen coachpraktijk.
Ieder verhaal heeft uiteraard zijn eigen kenmerken en feitelijkheden maar in essentie gaat het om één ding.
En dat is contact maken met je diepere verlangen en dit weten te leven in het hier en nu. Inclusief alle innerlijke critici en duiveltjes die je tegen komt en die erbij horen.
Een van de mensen die ik het afgelopen jaar mocht begeleiden, is Esther. Een dame die al langer het minder naar haar zin had op haar werk maar zoals zovelen niet zo maar haar baan op het spel wilde zetten.
Ik heb bewondering voor de stappen die ze gezet heeft en heb haar gevraagd of ze haar verhaal aan mijn nieuwsbrieflezers wilde vertellen. Ter inspiratie voor iedereen die ook best wel zou willen veranderen maar het nog niet zo goed durft.
En dat wilde ze. Lees hieronder haar verhaal…
Waardoor ging je weg bij je vorige werkgever?
“Ik was aan toe aan een nieuwe uitdaging.”
Kun je kort vertellen hoe je het hebt aangepakt?
“Ik ben in overleg met mijn werkgever in een outplacementtraject beland. Ik werd geholpen door een personeelsfunctionaris om een plan van aanpak op te stellen. Daarna heb ik gekozen welke bureau ik wilde dat mij zou ondersteunen gedurende het hele traject.
Daarna is het traject begonnen. Dat hield in dat je gaat analyseren wie je bent, wat je zoekt en wat voor baan bij je zou passen. Daarna ga je je cv up to daten en LinkedIn bijhouden of aanmaken als je die nog niet had.
Op een gegeven moment begon ik dan gerichter te solliciteren en na een aantal sollicitaties heb ik een baan gevonden.
En ja, tot slot, ondanks alles positief blijven. Dat klinkt heel cliché maar zo is het wel. Ga jezelf niet onder druk zetten. Vertrouw op je eigen kunnen en vertrouw dat er wat moois op je pad zal komen.
Eenmaal dat je die baan hebt gevonden, zet je je ook voor 100% in. Beschouw het als een nieuwe kans dus doe er ook moeite voor om het te laten slagen!”
Wat vond je het moeilijkst aan het solliciteren en het vinden van nieuw werk?
“Het moeilijkste vond ik dat je wel merkt dat alles met betrekking tot solliciteren anders is geworden. Ik had zo’n 10 jaar geleden voor het laatst gesolliciteerd en ik merkte dat alles zich nu via de sociale media afspeelt.”
Wat heeft je geholpen? Wat zou je zo weer doen?
“Ik heb het geluk gehad dat ik begeleid werd door Trivalent. Via hen heb ik onder andere een Linkedin training gehad, aan een loopbaanevent deelgenomen en heb ik ook weer geleerd om brieven te schrijven enz.”
Hoe lang heb je gezocht naar nieuw werk?
“Ik heb in totaal zo’n 4 maanden werk gezocht. Ik heb het geluk gehad dat ik best snel weer werk heb gevonden.”
Wat zou je anders doen als je weer in dezelfde situatie zou komen?
“Natuurlijk hoop je niet in weer in zo’n situatie te komen maar als het wel zou gebeuren dan zou ik toch alle opgedane kennis die ik bij Trivalent heb geleerd weer zo inzetten.”
Wat is je succesfactor geweest?
“Dat is zonder meer mijn doorzettingsvermogen geweest en de wil om zo snel mogelijk weer aan het werk te zijn. Thuiszitten is niks voor mij. Ik ben gewend om te werken dus ik was er echt al snel aan toe om weer aan de slag te gaan.”
Hoeveel sollicitaties heb je daadwerkelijk gedaan?
“Ik heb best veel sollicitaties gedaan; ik schat ongeveer 15. Alles ging via email of via de site van het bedrijf zelf. Vanaf januari had ik bijna iedere week wel zeker 2 of 3 brieven die ik ook mijn coach liet nakijken. Als deze goed bevonden waren dan stuurde ik ze meteen door samen met mijn cv. Ik ben tweemaal op sollicitatiegesprek mogen komen en bij de tweede keer was het al raak.”
Hoe belangrijk is jouw loopbaancoach voor je geweest?
“Best belangrijk! Sowieso alle handige tips die ze kon geven maar ook de werkmap met alle informatie was best handig om te hebben. Maar vooral dat je met iemand kunt praten in zo’n traject. Het is een traject waarin eigenlijk alle emoties loskomen. De ene keer ben je heel positief maar dan weer heb je van die dagen waar je echt depri bent omdat je niet echt weet wat je te wachten staat. Ik wist wel dat ik ooit weer een baan ging vinden maar het kon ook lang gaan duren. Je houdt er wel rekening mee maar toch is de onzekerheid soms killing.”
Hoe ben je aan je nieuwe baan gekomen?
“Mijn nieuwe werkgever had een advertentie in de krant geplaatst die ik lees. Het sprak mij aan omdat het een bedrijf was wat in een branche werkt waar ik graag in zou willen werken. Ik had er eigenlijk nog nooit van had gehoord maar toch was er iets dat mij in hun advertentie aantrok. Kan het niet echt verklaren. ”
Heb je nog een tip voor mensen die in eenzelfde situatie zitten?
“De enige tip die ik heb is, als je echt voelt dat je toe bent aan iets nieuws: neem actie, wacht niet te lang. Heb vertrouwen dat het goed komt, vertrouw dat je wel de kennis hebt om verder te komen en om een baan te vinden waar je je happy bij voelt. Het is natuurlijk niet makkelijk maar als je eenmaal de beslissing hebt genomen, zul je jezelf altijd dankbaar zijn dat je het wel hebt gedaan.”
Wat ik onder andere zo bijzonder vond aan Esther haar proces is dat ze aan het begin van de begeleiding worstelde met de vraag ‘wil ik weer terug naar mijn geboorteland om daar een loopbaan op te bouwen?’. De enige manier voor haar om daar achter te komen, was om er een aantal weken naar toe te gaan en zo te voelen en te ervaren of het nu het moment was om weer terug te gaan. Eenmaal terug in Nederland was het antwoord al snel duidelijk: ik blijf hier, mijn toekomst ligt in Nederland.
En zo is Esther uiteindelijk in een hele nieuwe andere werkomgeving aan de slag gegaan. Een paar maanden later liet ze me weten dat het erg naar haar zin heeft.
Hoe fijn is dat?!
Twee verhalen van twee professionals die ieder op hun eigen manier hun loopbaan omarmd hebben. Kun jij jouw eigen loopbaan op dit moment vanuit het diepst van je hart omhelzen? Vertel eens….
