Heb ik altijd al ondernemer en coach willen worden? In tegendeel: ik wilde kapster of laborante worden. Maar ja, met een gevoelige huid en een 2 voor scheikunde waren die loopbaanrichtingen al snel van de baan.

Inmiddels ben ik al 17 jaar ondernemer en ben ik zelf ook niet meer dezelfde Myriam die destijds de Kamer van Koophandel binnenliep. Zo zou ik mezelf toen ook helemaal niet genoemd hebben. Voor mij was voor mezelf beginnen vooral een vorm waardoor ik kon doen wat ik wilde doen: werken wanneer ik dat wilde en het werk doen wat ik op dat moment wilde doen. En zo geschiedde… Al kostte het zeker een half jaar voor ik echt de stap durfde te zetten.

Vanaf dag 1 voelde ik dat ik een goede keuze had gemaakt. En leerde ik daardoor wat de weg is om keer op keer er voor te zorgen dat ik werk kan doen waar ik blij van word en in een omgeving die ik mezelf gun.

Wat verder typisch Myriam is:

• Ik ben een keiharde werker die gedreven is om goed werk te leveren, mijn klanten in beweging te krijgen en een gave business neer te zetten.
• Maar als ik ‘uit’ ga, dan kan ik ook uren genieten van nietsdoen en ben ik bijna niet meer ‘aan’ te krijgen.
• Heb een enorme energielek op mensen die hun verantwoordelijkheid niet nemen, in de slachtofferrol stappen en er met geen 10 paarden uit te krijgen zijn. Je snapt: die mogen aan mijn deur voorbij lopen :-).
• Ik ben een rasoptimist die gelooft dat er meer uit het leven te halen valt vanuit de stand ‘hoe kom ik er wel?’ in plaats van ‘wat kan er allemaal niet’.
• Je zou me ook net zo goed ‘Nieuwsgierig Aagje’ kunnen noemen want soms bekijk ik de wereld als één grote speelbal met allemaal te ontdekken gebieden. Die ik dan ook met typische Myriam-energie opzoek.
• En wat hou ik van spelletjes; je kunt me midden in de nacht wakker maken voor mijn favoriete spelletje ‘Carcassonne’.