Dit keer geen artikel met tips en adviezen om succesvol te zijn maar een kijkje in mijn eigen saleskeuken. En om precies te zijn een kijkje in hoe je sales niet moet doen…
Ik heb het geluk met regelmaat met groepen te mogen werken waar ik potentiële klanten tegen kom. Het is fijn om deelnemers aan deze trainingen en workshops te mogen inspireren en met tips en adviezen naar huis te kunnen laten gaan hoe ze aan werk of opdrachten kunnen komen.
Degene die mij al langer volgen, weten dat ik het werken met groepen als een slimme en goede manier zie om zichtbaar te zijn bij je klant.
Dus toen ik laatst een workshop mocht verzorgen voor een grote groep professionals die te maken hebben met allerlei veranderingen in hun organisatie en volop aan het nadenken zijn over een eventuele volgende stap, had ik er ook weer veel zin in.
Het werd weer een leuke actieve workshop, notabene rondom het onderwerp netwerken :-). Na afloop blijven er vaak wat deelnemers hangen om nog wat na te praten of wat vragen te stellen.
Zo ook deze keer. Ik raakte in gesprek met een dame die vertelde dat ze boventallig was verklaard en vanuit haar werkgever de mogelijkheid kreeg geboden om begeleid te worden in het zetten van de volgende loopbaanstap.
Maar dat ze liever niet begeleid wilde worden door de buro’s die haar werkgever haar aandroeg maar zelf de keuze hierin wilde maken. En dat ze geïnspireerd was door mijn workshop en de manier waarop ik tegen veranderen, jezelf profileren en netwerken aan keek.
Dus of ze mijn visitekaartje mocht hebben. So far so good… Toch? Deze dame had duidelijk verschillende koopsignalen af gegeven. Hoe makkelijk wil je het hebben!
Natuurlijk mocht ze mijn kaartje hebben. Dus heb haar mijn kaartje gegeven en heb nog even met haar staan praten. Om vervolgens afscheid te nemen, mijn spullen te pakken en huiswaarts te keren.
Helemaal in mijn sas dat ik een leuke workshopmiddag gehad had inclusief een lead naar een potentiële klant. Nog niet wetende dat ik iets stoms had gedaan. Of eigenlijk: niet had gedaan…
Eenmaal thuis word je vaak opgeslokt door de waan van alle dag dus de betreffende dame en haar behoefte aan mijn (:-)) begeleiding verdween wat naar de achtergrond totdat ik ongeveer 2 weken later me ineens bedacht dat ik helemaal niets van haar gehoord had.
En toen drong mijn stommiteit ineens tot me door. Ik heb haar contactgegevens niet gevraagd; vraag me niet waarom maar heb het gewoonweg niet gedaan. En heb dus deze potentiële klant zelf in de lead gelaten… Terwijl het veel verstandiger en effectiever is en meer kans op succes heeft als je zelf in de lead blijft!
Want tsja, nu zal ik lijdzaam af moeten wachten wanneer ze contact op neemt. En hoe langer de tijd verstrijkt hoe onwaarschijnlijker het wordt dat ze nog contact gaat opnemen.
Heb nog even overwogen of ik haar contactgegevens nog kan achterhalen maar ja, ga er maar eens aan staan als je alleen weet dat deze dame uit Delft komt en donker haar had :-).
Oh well, weer een koekje van eigen deeg gekregen en mezelf weer op scherp gezet.
Misschien denk je nu: ‘oh, is dit alles, dacht dat het een spannender verhaal zou zijn’. Helaas… Zoals ik altijd zeg: ondernemen is geen hogere wiskunde maar dingen slim aanpakken. En ik geloof oprecht dat veel zzp’ers graag hun kaartjes afgeven aan potentiële klanten maar er in ruil niet de contactgegevens van de ander voor terug vragen.
Zorg er dus altijd voor zelf in de lead te blijven door manieren te hebben om met elkaar in contact te blijven. Ook al levert dat contact misschien uiteindelijk een ‘no-go’ op. Dan nog heb je in verschillende contactmomenten de mogelijkheid die lead om te zetten naar een daadwerkelijke klant.
Ik sta vooralsnog nu met legen handen… Mocht deze dame nog contact met me zoeken, dan laat ik het je weten!
En heb jij ook een ervaring waarin je klantkansen hebt laten liggen, laat het me dan in je reactie hieronder weten! Gedeelde smart is halve smart, toch….?
